Nog maar 1 nachtje slapen en dan zullen wij eindelijk bij ons 2e kindje zijn! Wat een heerlijke gedachte!
Hoe zal hij reageren, hoe zal het met hem gaan? Hoe zal Jiska reageren? Duizend en nog meer vragen dwarrelen door ons hoofd. Wij kijken weer zo naar dit moment uit. Maar voor Luc staat er zoveel te veranderen in zijn nog zo jonge leventje. Wat zullen wij ons best gaan doen om hem in alle rust te laten wennen aan de nieuwe situatie. We worden om 10.00 met de auto opgehaald door Helen. Het kindertehuis is 50 km rijden vanaf hier. Dus wij hopen zeker met het middaguur bij Luc te zijn.
Wij hebben een fijne rustige zondag achter ons liggen. We hebben echt even helemaal bij kunnen komen van alle hectiek van de afgelopen week en reis. We konden hier nog een kerkdienst luisteren, wat de zondag ook een waardevolle invulling gaf.
Verder trok er gisteren een tyfoon over Luzon, het eiland waar wij op dit moment zijn. De tyfoon was vandaag voorpagina nieuws van de kranten hier. Er zijn wel ruim 12.000 mensen geƫvacueerd. Er wonen hier veel mensen onder golfplaten. Wat zullen zij het op zo'n moment extra zwaar hebben.
Gelukkig hebben wij er weinig van gemerkt. Er waaide hier in Manilla een stevige wind en het regende wel behoorlijk door.
Ook vandaag hebben wij het nog rustig aan gedaan. We hebben heerlijk gezwommen tot groot plezier van Jiska.
Helaas is ook vandaag de bril van Marilene gesneuveld. Tja.. eigen schuld is het wel. Ik had hem op bed gelegd. Hij mist nu 1 poot en de rest staat krom en kreukelig. Vorige week vroeg Harry nog of wij mijn reservebril moesten meenemen. Ik zei... mmm nee joh. Hij: echt niet? Ik: oke, toch maar wel. En nu ben ik hem zooo dankbaar. Wat zou ik zonder bril moeten. Alleen is die reserve bril ook een beetje krakkemikkig, maar we hopen enorm dat hij het de rest van onze reis blijft volhouden.
Wat verder opvalt in de Filippijnen is de nu al volop aanwezige kerstversiering. Lichtjes en kerstballen blinken overal. Verder klinkt de kerstmuziek al door de winkels en er wordt gezellig meegezongen. Een voor ons toch wel bijzondere ervaring halverwege oktober.
Vanaf morgen zullen wij een aantal dagen in het kindertehuis bij Luc logeren. Wij verwachten bij het kindertehuis geen WiFi te hebben. Dit betekend dat wij tot a.s. zaterdag geen blog kunnen plaatsen, apps kunnen ontvangen en versturen en mails kunnen lezen.
Wel zijn wij waarschijnlijk te bereiken met SMS of in noodgevallen per telefoon.
Mooi lieve Jis... Wat zal jij genieten! En nu lekker slapen en morgen snel naar je lieve broertje! Geef je hem een dikke knuffel van ons?
BeantwoordenVerwijderenLiefs, ome Ruben, tante Hannah en een extra knuffel voor jou van Thirza en David