Wat voelen wij ons rijk! Iedere dag stoomt er zo'n groot gevoel van verwondering door ons heen.
Wat mogen wij toch veel genieten van Jiska, maar wat hebben wij de laatste tijd toch enorme stappen mogen maken voor onze tweede ukkepuk!
Wij zijn op intake geweest. In de procedure voor Jis vonden wij dit een heel spannend moment, maar nu hebben wij vooral genoten. Het was een heerlijk gevoel dat wij weer wat konden doen.
Na de intake mochten wij starten met het verzamelen van ons dossier. Vol goede moed begonnen wij eraan, maar het was heel, heel veel werk. Avond aan avond zijn we bezig geweest om alles te verzamelen. Anderhalve maand later was het eindelijk zover dat wij alle nodige documenten in handen hadden.
Inmiddels is alles op de post gegaan en een weekje later kregen wij de bevestiging van Wereldkinderen dat alle documenten goedgekeurd zijn en dat alles opgestuurd is naar de Filippijnen.
Bij ons is het verlangen naar een tweede kindje eigenlijk toch wel net zo sterk als het verlangen naar een eerste kindje. Van ons mag het zo snel mogelijk komen. Wat zou het toch heerlijk zijn om weer voor een kindje te mogen zorgen. En wat zal Jiska genieten van haar broertje of zusje.
Wij mogen ervaren dat God ons leven leidt, dat Hij het bestuurde dat wij moesten switchen van land en wij mogen er ook op vertrouwen dat Hij ons een tweede kindje geven zal!
